นมัสการพระคุณเจ้า
มารับพรครับ
บุญใดที่เกิดจากการณ์นี้ ขอส่งถึงผู้บริจาคทุกๆท่าน เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไป
เมื่อวานผมไปทำบุญกับงานเลี้ยงพระและหล่อพระ
ได้เห็นผู้คนจำนวนมาก
แล้วเข้าใจเลยว่า ทำไมจึงควรอธิฐานให้จิตหมดจากความหลงผิด ยึดติด และหมดกิเลส
แทนที่จะขอให้รวย ขอให้ดัง ขอให้หล่อ ให้ได้ดี
แล้วก็เห็นซึ้งเลยว่า การให้ธรรมะเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวงยังไง
เห็นผู้คนล้นหลามแล้วก็ได้แต่รู้สึกสังเวชใจ
เห็นคนทำบุญหลักแสนเพื่อสร้างวัตถุ กันอย่างง่ายดาย
เห็นคนรู้จักสละได้มากมาย เพื่อสร้างวัตถุ
แต่ไม่ใคร่ที่จะคิด และยังไม่เห็นประโยชน์เร่งด่วนในการทำบุญด้วยการเผยแพร่ธรรมเป็นทาน
ได้เห็นอะไรหลายอย่าง ที่ผมคงไม่ค่อยเหมือนชาวบ้าน
เพราะเมื่อมีโอกาสไปสัมผัสสิ่งต่างๆ มักจะคิดในมุมที่ต่างไป จนหลายคนเค้าหาว่าคิดมาก หุๆ
แต่มันก็คือความจริง ที่คนเรายังหลงมัวเมากันอยู่
แม้แต่ในงานบุญด้วยซ้ำ ผมสัมผัสได้ถึงกระแสความหลง และความโลภในบุญ ซะมากมาย
ทำทาน ยังไงก็ต้องเกิดมารวย แต่ตามงานบุญในวัดเราก็จะเห็นเกือบทุกงาน
ที่จะมีคนประกาศว่า ทำบุญแล้วจะรวย ให้อธิฐาน ขอให้อธิฐาน ขอให้รวย ฯลฯ
เป็นการสร้างทัศนคติผิดๆ ให้กับสังคม แถมทำให้ได้บุญน้อย เพราะทำบุญด้วยความโลภ
เลยคิดโครงการใหม่ได้อีกแล้วฮ่ะ
กะว่าจะทำหนังสือสำหรับเจ้าหน้าที่วัด ที่มีหน้าที่ประกาศบุญ เอาไว้ศึกษา 555
จะได้นำคนไปในทิศทางที่ถูก
วันนี้มีคนส่งหนังสือเล่มเล็กๆ มาให้ อ่านคร่าวๆ แล้วก็เห็นอีกว่า
หนังสือแบบนี้มีคนพิมพ์แจกกันเยอะ เช่น ทำบุญแล้วได้อะไร ทำไงถึงรวย ถึงนั่นถึงนี่
อนิสงส์ของการสวดมนต์ บทนั้นบทนี้ ..
ซึ่งล้วนออกแนวงมงายและไม่ใช่อนิสงส์จริงๆ ไม่ใช่ประโยชน์จริงๆ
เราน่าจะมีพิมพ์อธิบายจริงๆ บ้างนะว่า การสวดมนต์ อนิสงส์จะได้จริง ๆต้องเข้าใจด้วย ต้องแปลออกด้วย
แล้วต้องซึ้งในคำแปลนั้นขณะสวดด้วย จิตต้องเป็นสมาธิด้วย หรือมีสติ่ขณะสวดด้วย ฯลฯ
แล้วก็ข้อปฏิบัติที่ควรปฏิบัติกับพระ หรือกระทำตนเวลาทำบุญ เวลาไปวัด
อันนี้ มะค่อยเห็นใครทำแจกแฮะ
ไปทำบุญอดทนร้อนแทบตาย พอกลับบ้าน ต้องขับรถกลับ ผมเห็นกะตาเลย
ว่าบีบแตรไล่กัน ถึงสามแยกที่รถมาคนละที่ รถจะต้องสลับกันไป ก็ไม่ยอมกัน
ขับเบียดจี้ ไม่ให้อีกฝั่งเข้ามาได้
เห็นแล้วก็ขำ.. เหอๆๆ นี่หล่ะน้า มาเอาบุญ แค่น้ำใจเล็กน้อย ยังไม่มี
แล้วจะไปได้บุญอะไร จะพัฒนาตนได้แค่ไหน
ถ้าคุณธรรมพื้นฐานแค่นี้ยังไม่ผ่าน ก็อย่าหวังเลยว่า จะเอาดี เป็นคนดี เจริญในธรรม ในโลกได้จริง
คนส่วนใหญ่ มักไปมองบุญที่กว้าง ที่เป็นการกระทำใหญ่ๆ ทำบุญเพื่อตัวเอง
แต่ลืมคิดไปว่า บุญมันต้องเริ่มจากสิ่งเล็กน้อย ที่พึงกระทำ พึงคิด ทำสิ่งใกล้ๆ ตัวเสียก่อน
ไปว่าคนอื่น ผมเองก็เป็นเหมือนกันนะเนี่ย บางที หุๆ . แต่ว่ารู้ตัวพอสมควร
เห็นคนอื่นแล้วก็มองตัวเอง.. เฮ่อ.. ภาวนาให้ผ่านก่อนดีกว่า
เข็ดแล้ว กับการหวังดีกับคนอื่น ทำประโยชน์ให้คนอื่น แล้วเจอแต่ผลตอบรับไม่ดี
มีสองอย่างคือ ต่อไปนี้ ต้องดูให้ดีว่า บุคคลนั้นสมควรหรือไม่
สองคือ ทำแล้ว ก็อย่าไปสน ปล่อยวาง .. มะวานเอาซีดีไปถวายพระ กับชี เจออะไรให้จิตตกเยอะเหมือนกัน
อุ้ย เลยเผลอคุยซะยาวเลยฮ่ะ
หวังหว่าพระคุณเจ้าจะนำไปใช้ประโยชน์ได้นะครับ
นมัสการครับ