ขอบคุณคร้าบบบบบบ
คือ ไม่ได้อยากให้มาขอบคุณ หรืออะไรหรอกครับ
แต่ธรรมดา เราก็อยากรู้ว่า ได้รับหรือเปล่า
เพราะเคยมีประสบการณ์ คนที่เชียงใหม่ เขาขอมา 3 ครั้ง ส่งให้ 3 ครั้ง
แต่เขาบอกว่าไม่ได้รับ ประกอบกับมีพี่บางคนบอกว่า ไปรษณีย์บางเขต อาจจะขยันไปนิด
เวลาส่งไปแล้วไม่ได้ลงทะเบียน แล้วส่งบ่อยๆ ส่งเยอะๆ หรือเห็นคำว่าซีดีธรรมะที่หน้าซอง (กรณีเขาอาจศาสนาอื่น)
หรือรวมถึง ที่อยู่ไม่ชัดเจน เช่น ลืมใส่ตำบล (ทังที่มันก็ชื่อเดียวกับอำเภอ)
แล้วก็สารพัดอะคับ ที่จะทำให้เขาแกล้งไม่ไปส่งให้ หรือ จะโยนทิ้งข้างทาง เราก็ตรวจสอบไม่ได้ครับ
ดังนั้น ถ้าส่งไปร้อยซอง แล้วตอบกลับทุกคนว่าได้รับ ผมก็สบายใจว่าได้แน่นอน
เพราะผมเชื่อว่า บางคนที่ไม่ได้รับ เขาก็คิดว่าผมไม่ได้ส่งไปให้ แล้วก็ไม่กล้ามาขอใหม่
คือความที่เราตั้งใจทำงานมาก เหนื่อยมาก ทุ่มเทมาก เราก็อยากให้ถึงมือผู้รับ
คือ นิสัยของการให้ เราก็อยากให้มันมีประโยชน์สูงสุด และให้ได้รับจริงๆ
ก็เลยอดหงุดหงิดไม่ได้ ที่ส่งไปเยอะมาก แต่ไม่มาแจ้งกันเลย
คนที่ผมส่งให้เองโดยไม่ได้ขอซะอีก บางคนไม่ว่าง เข้าเน็ตไม่เป็น ก็ยังพยายามมาส่งข่าวให้รู้
มีคุณป้าคนหนึ่ง เขาไปเดินสนามหลวง บังเอิญได้ยินเสียงผม แล้วขอเบอร์จากพระที่เปิดในบู้ทมา
แล้วก็โทรมาขอ ผมก็ไม่ได้คิดอะไร ก็ส่งๆๆ ไป มีอะไรใหม่ๆ ก็ส่งไป
คุณป้าก็จะโทรมาขอบคุณ มาบอกให้ทราบตลอดว่าได้รับแล้ว จริงๆผมก็เกรงใจ ไม่อยากให้เขาโทรมา
แต่อีกใจหนึ่งมันก็สบายใจนะครับ ที่ได้ยินหรือได้ทราบว่า ได้รับของแน่นอนแล้ว
กรณีแผ่นสองแผ่น ถ้าไม่ถึงมือไม่เท่าไหร่หรอก มีอยู่ล๊อตนึง ส่งหลายพันแผ่น ท่านละหลายร้อย คนละลังสองลัง
แต่ส่งไปแล้ว เงียบ ไม่มีใครแจ้งเลย . ก็นั่งหงุดหงิดอยู่ว่า ตกลงส่งถึงป่าวหว่า
เพราะของเยอะ ราคาก็แพง ของหนักเกิน 2 โล เขาก็ไม่ให้ลงทะเบียน
ก็ได้แต่ภาวนาว่า อย่าให้ของที่ทำสูญเปล่าเลย ขอให้ถึงมือคนรับโดยดี
แล้วอย่างที่บอกนะครับ ว่าเขียนไปในซีดีคราวก่อน ผมก็อธิบายแล้วว่า
เวลามาเขียนแจ้งให้ทราบในเวปไซด์ อย่างน้อย คนที่ร่วมบริจาคหลายคน ก็จะได้ปลื้มและอนุโมทนาไปด้วย
หลายคนก็ไม่ได้รวย ยอมทำงานลำบากแล้วส่งเงินมาให้ผมผลิตซีดีแจก
ผมก็อยากให้เขาได้รับรู้ ผลการดำเนินงานด้วย จะได้หายเหนื่อย ที่ต้องทำงานอย่างหนัก และเจียดเงินที่น่าจะเอาไปใช้ชีวิตให้สุขสบาย ส่งมาร่วมเผยแพร่ธรรมะเป็นทาน และก็ต่อชีวิตให้ผมอะคับ
อนุโมทนานะครับ คนทำงานหนัก ทุ่มเทสละชีวิตมาทำ
บางทีกำลังใจมันก็มีค่าให้อดทนและเหนื่อยแบบยิ้มได้
แต่ถ้าต้องทำแบบโดดเดี่ยวเหมือนอยู่คนเดียว ไม่มีน้ำเย็นมาปะพรมบ้างเลยเวลาที่โดนแดดร้อนๆ
คนธรรมดาก็ท้อได้เหมือนกันครับ มันอาจไม่ท้อ อาจไม่เลิก แต่มันก็ไม่ค่อยมีแรงทำเท่าไหร่