คุณไม่ได้เห็นความจริงครับ
หลายคนที่เราเห็นว่าเขามีความสุขกับแฟน แต่เบื้องหลังแล้วมีแต่ความเบื่อหน่ายรออยู่ข้างหน้า
ไม่มีใครรักใครกันยั่งยืนหรอก หากไม่มีคุณธรรมมากพอ  แล้วพอครั้นธรรมะมากพอ เขาก็จะต้องสละโลกไปบวช
หรือเน้นที่การปฏิบัติธรรม จนความรัก และชีวิตคู่แทบไม่มีความหมาย

อยู๋ก็อยู่กันอย่างเพื่อนร่วมทาง ร่วมสร้างบุญกันเท่านั้น

อย่าไปอิจฉาเขาเลย  หลายคู่ คุณดูว่าม่ีความสุข
แต่จริง ๆมันสุขแป๊บเดียว  แต่การหึง การห่วง การตายจาก และอื่นๆ
มันเป็นความทุกข์ที่คุณไม่เคยได้สัมผัส และไม่เคยได้รับรู้

ยมบาลนะ เขาไม่จำเป็นต้องถามหรอก
แต่เมื่อคุณทำดี มันจะมีพลังงานความดี เป็นวิบาก สะสมไว้ในดวงจิต
ไปไหนมันก็สร้างภพ สร้างภูมิ สร้างร่ายกาย ตามคุณสมบัติทีี่มี

ลองคิดตามผมช้าๆ นะ

คนที่เขามีข้าวกินอิ่มทุกวันเหลือเฟือ แน่นอนเขาคงไม่อยากได้ข้าวจากใครอีก
และหากอยากจะแบ่งปัน เขาก็จะแบ่งปันให้คนอื่นได้ง่าย
เมื่อคนที่มีข้าวทั้งสองคน มาเจอกัน ต่างคนก็ต่างมีเหลือเฟือ ก็ต่างไม่แย่งกัน และช่วยกันเอาส่วนที่เหลือแบ่งคนอื่นได้

แต่กับคนที่อดอยาก แน่นอน เขาจะแสวงหา อยากให้ใครสักคนมาให้ข้าวเขากิน
จะตระเวณหาวิธีเพื่อจะให้ได้ข้าวมากิน เพราะความหิวโหย 
ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มา กำลังหิวก็ยิ่งหน้ามืด  เจอข้าวที่สกปรก หรือไม่สะอาด ไม่อร่อย
ก็ฝืนกินไปก่อน เพราะหน้ามืด หิวมาก  กินจานนี้กับคนนี้ แล้วไปเจอจานใหม่กับคนใหม่ ก็รู้สึกว่าอันใหม่ดีกว่าอยู่ร่ำไป

หากคนหิวโซไปเจอคนที่สมบูรณ์ เขาก็จะกัดกินอาหารของอีกคน จนอีกฝ่ายทนไม่ไหว ต้องหนีไป เพราะทนเอาเปรียบไม่ได้
แต่หากคนหิวโซไปเจอคนหิวโซอดอยากด้วยกัน ต่างคนก็จะต้องแก่งแย่งซึ่งกัน ทำความทุกข์ให้กัน ไม่นานก็ต้องหนีกันให้ไกล

ความรัก คู่ครอง มันก็ไม่ต่างอะไรกับคนหิวข้าวนะครับ

หากเรายังหิวโซ ยังอยากได้ ยังแสวงหาใครสักคนมาให้ความรักกับเรา มาเติมเต็มกับเรา
เราจะไม่มีทางได้พบคนรักที่ดี และความรักที่เป็นสุขอันแท้จริงเลย เราก็จะหิวอยู่อย่างนั้น
แล้วเมื่อเจอคนที่เราคิดว่าใช่ เราก็จะกัดกินอีกฝ่าย ตักตวงความรักจากเขาเต็มที่
หลายคนคิดว่าเรารักเขา แต่จริงๆ กำลังรักตัวเอง ต้องการให้เขาเป็นของเรา
เพื่อที่จะได้รู้สึกว่ามีอะไรเป็นของเรา มีคนห่วงเรา มีคนให้เราคิดถึง ฯลฯ

แต่หาได้รู้จัก คำว่า รัก จริงๆ


รักคือการให้ คือความหวังดี เป็นห่วง เป็นใย เหมือนที่พ่อแม่รักลูก
แต่ส่วนใหญ่รักตัวเอง อยากยึดไว้เพื่อตัวเอง

ไม่นานก็ทุกข์ และอีกฝ่ายก็ทนไม่ได้

หากจะได้คนรักที่ดี เราต้องหัดด้วยการมีความรักให้คนอื่นก่อน มันถึงจะดึงคนดีๆ มาหาเรา
และทำให้รักกันอย่างมีความสุขยืนนานได้จริงๆ 

คนดีกับคนดีเท่านั้นที่จะอยู่ด้วยกันได้

การฝึกให้ความรักกับผู้อื่นก่อน ก็ต้องฝึกการทำทาน เมตตากับสรรพสัตว์ให้มาก
หากมีแต่จ้องจะเอา รับรองได้ว่า เจอคนดีได้ยาก
หมั่นทำงานช่วยพ่อแม่ เพื่อนฝูง พี่นอ้ง ครูบาอาจารย์ คนรอบข้าง  ซื้ออาหารให้หมาแมวหน้าซอย ทำงานเพื่อสังคม
พวกนี้เป็นบารมีที่ทำให้มีเสน่ห์ในตัวเอง เป็นการฝึกให้ตัวเองมีความรัก ความเมตตาออกมาจากใจก่อน

พี่ดังตฤณบอกว่า หากอยากมีคู่ดีๆ ไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหน
ให้รักษาศีลให้ดี เมื่อเป็นคนดีแล้ว คนดี จะเข้ามาหาเอง
เหมือนเพชรนะครับ  อยู่ในดิน เขาก็ไปขุดเอามา  เปื้อนขี้เขาก้ไม่รังเกียจ เอามาล้างน้ำห้อยคอได้

และเมื่อเจอคนดีๆ แล้ว สุดท้ายเราก็ต้องตายจากกัน แล้วชาติหน้าก็ยากที่จะจำกันได้ ว่าเคยรักกัน
ไม่มีคนรัก กับมีคนรักแล้วตายจากกัน คุณว่าอันไหนทุกข์ทรมานกว่ากันครับ

สรุปแล้ว มีไม่มี มันก็ทุกข์  แต่การไม่มีนั่นแหละคือความไม่ทุกข์

พระพุทธองค์ตรัสว่า มีรักร้อยก็ทุกข์ร้อย ไม่มีรักเลยก็ไม่ต้องทุกข์เพราะรัก

พระศาสดาทุกพระองค์ของศาสนาหลักๆ  ล้วนเป็นโสด หากเคยแต่งงาน ท่านก็ต้องสละคู่ครอง
หากการมีคู่ดีจริงๆ  ก็คงไม่ให้นักบวชครองพรหมจรรย์หรอกครับ

พระที่เรากราบไหว้ได้ เพราะท่านไม่ยุ่งเกี่ยว ไม่มีแฟนใช่หรือไม่
หากพระองค์ไหน เรารู้ว่าไปนอนกับสีกา เราก็คงไม่ไหว้

ความรัก ความโหยหา มันเกิดจากตัวเราหิวโซ เป็นคนที่ไม่มีความรักในหัวใจ ไม่มีความรักในตนเองครับ
ต้องฝึกที่การทำบุญ ทำทาน สร้างความรัก มอบความรักให้ักับคนอื่นก่อนเป็นอันดับแรก

จำผมไว้นะครับว่า

ผู้ชายดีๆ เท่านั้นที่จะทำให้คุณมีความสุข และรักคุณจริง
แล้วผู้ชายดีๆ ส่วนใหญ่ เขาก็ไปบวช หรือปฏิบัติธรรมกันหมดแล้ว

ที่เหลือส่วนใหญ่ ก็มีแต่เลวมาก กับเลวน้อย คนดีๆ ที่ยังไม่บวชก็แค่ไม่กี่คนเท่านั้น
ซึ่งโอกาสคุณจะได้กับคนแบบนี้ มันยากมาก หากคุณไม่ได้ทำบุญหรือปฏิบัติธรรมมามากพอ
ที่จะมีวาสนา เป็นคู่ครองกับผุ้มีบุญ

แล้วคุณคิดว่า การได้กับผู้ชายที่เลวมาก เลวน้อย มันจะมีความสุขจริงๆ หรือ
พอถึงเวลา ผู้ชายที่จะทำให้คุณมีความสุขได้จริง
ก็ต้องเป็นประเภท ธัมมะ ธัมโม เท่านั้น

แล้วคนธัมมะทีไหน เขาจะมาสนุกสนาน หรือทำตัวเหมือนคนรักแบบคนทั่วไปที่คุณเห็นและต้องการหละ

ระหว่างอยากได้คู่ครอง คิดดีกว่านะครับว่า
ชาติหน้าจะเกิดเป้นอะไร  โลกนี้น้ำจะท่วมโลกอยู่แล้ว
ผู้ชายส่วนใหญ่ มันได้แล้วก็ไม่รู้จักพอ  มีโอกาสมีน้อยอีก
แถมถ้าหากเกิดมีลูก เราก็ต้องรับภาระเหนื่อยยากแทนมันอีก

มองอะไรไกลๆ แล้วอย่าหวังแค่ชาตินี้
หากคุณทำดีให้ถึงที่สุด ชาติหน้าคุณจะเป็นเจ้าหญิง เป็นผู้สูงศักดิ์แค่ไหนก็ได้
หากทำวันนี้ให้ดี ทำบุญให้ถึงพร้อม ด้วยทาน ศีล ภาวนา

คุณจะเกิดใหม่มาแล้วเป็นคนที่สมบูรณ์ ทั้งรูปกาย ทรัพย์ และปัญญา
ถึงเวลานั้น ผุ้ชายจะหมายปอง มีแต่ของดีๆ มาให้เลือกมากมาย
แล้วได้คนดีๆ นิสัยดีๆ กว่าขยะมนุษย์ที่คุณเห็นอยู่ทั่วไปครับ


ความสุขของคู่รักนั้น มันเล็กน้อยมาก ถ้าเทียบกับความทุกข์


ปฏิบัติธรรมจนให้ได้ความสุขจากความสงบ แล้วคุณอาจจะไม่อยากได้แฟนนะครับ

คืออย่าไปอยากมีหรือไม่มี ให้มันมาของมันเอง
แต่ตัวเราทำดีที่สุดก็พอ 


ปวดตา หลังจากวุ่นวายกับคอมฯ มาหลายวัน
แค่นี้ก่อนหละ 


อ้อ ทิ้งท้ายอีกนิด
หากคุณมีชีวิตเพื่อจะทำประโยชน์ให้คนอื่น และศึกษาธรรมะจริงจัง
คุณจะไม่มานั่งทุกข์เรื่องการอยากได้คู่ครองครับ

เพราะคุณจะมีความสุขกับการจะมีชีวิตเพื่อทำความสุขให้คนอื่น
วันๆ จะคิดแค่ว่า จะทำอะไรดีเพื่อสังคม จนไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องคนรักเลย

แล้วพอคุณคิดได้แบบนี้ เชื่ือป่าว จะมีคนแห่กันมาหาคุณเอง
ความดีเมื่อถึงพร้อม ไม่ต้องไปไขว่คว้าครับ มันมาเอง

ดูผมเป็นตัวอย่างอะ  ..  555
ใครๆ ก็อยากได้เป็นลูกเขย  .. เอิ๊กๆ  

ปล* ลืมอย่างไม่น่าให้อภัยเลยว่า ทุกสิ่งที่พูดไป อนุโมทนาบุญกับอาจารย์ตุลย์ของพวกเราและครูบาอาจารย์ทุกคนที่ไม่ได้เอ่ยนามค่ะ

ขอบคุณพี่โจโฉที่เผยแพร่เสียงอ่านให้พวกเราด้วยนะคะ ^^

พอดีงานยุ่งมากมาย พรุ่งนี้จะไปบรรยายที่ กำแพงเพชร
กลับมาแล้วจะมาคุยด้วยนะครับ

หลายวันนี้ก็ยุ่งกับคอม เจ้งพร้อมกันสองเครื่องเลย
นี่ก็ยังนั่งหาสาเหตุอยู่เลย ดีว่าอีกเครื่องซ่อมเสร็จหละ

สู้ๆ