บางที่สัตว์เขามาขออาศัยความเมตตาจากเรา ก็อาจเป็นได้

น่าคิดนะว่า ที่อื่นก็มี แต่เขาอยากมาอยู่ที่่เรา (กับเรา)

ถ้าไปอยู่ที่อื่นอาจถูกข่มเหงไปแล้วเสียด้วยช้ำ
 
ถ้าเราตั้งมั่นในศีล ไม่คิดเบียดเบียน แต่เมมตตาอย่างบริสุทธ์(บริสุทธิ์)
ปรารถนาดีให้เขาอยู่เป็นสุข แล้วใช้จิตที่บริสุทธ์คุยกับเขา บอกเขาไปดีๆ บางทีเขาอาจโยกย้่ายกันไปเอง
โดยที่เราไม่ต้องเสียใจภายหลัง ว่าเราไม่น่าจะ...

ที่บ้านของดิฉันเคยมีหนูป่า (บ้านของดิฉันอยู่ติดกับป่าสงวน) ขึ้นมาอยู่อาศัยในเพดานบ้าน เมื่อตอนดิฉันกลับไปเมืองไทยเมื่อหลายปีก่อน
พวกมันวิ่งกันเจี้ยวจ๊าว แถมเข้าไปในห้องพระกัดแทะเทียนผึ้งที่วางบูชาไว้ ไม่รู้เข้ามาได้ยังไง เพราะไม่เห็นมีช่องทาง
พ่อบ้านต้องการจะโทรเรียกคนมาจัดการฆ่าพวกมันให้หมด เพราะกลัว...
ดิฉันได้ยินเขาพูดเช่นนั้น ก็เดินขึ้นไปชั้นบนแหงนหน้าขึ้นมองเพดาน แล้วออกเสียงคุยกับพวกหนูป่า (ด้วยจิตที่เมตตา และไม่คิดเบียดเบียน)ว่า

พวกเจ้าพากันออกไปหาที่อยู่ใหม่เถิดนะ ฉันไม่อยากให้เขาเอาคนมาฆ่าพวกเจ้า ไม่อยากให้มีเวรกรรมต่อกัน

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาที่บ้านดิฉันก็ไม่เคยได้ยินเสียงหนูอีกเลย(หลายปีมาแล้ว)

ดิฉันใช้วิธีนี้มาโดยตลอด แม้เวลายุงกัด สำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง แต่ดิฉันก็สบายใจที่ไม่เบียดเบียนใครให้เราทุกใจภายหลัง

เมื่อเรากำจัดนกเขาไป อาจจะมีสัตว์อื่นมาให้เรากำจัดอีก 

ดิฉันเห็นคนที่ชอบฆ่าแมลงสาบ ฆ่ามด ฆ่าปลวก แล้วก็มีแต่แมลงสาป มด ปลวก มาอาศัยให้เขาฆ่าอยู่เรื่อยๆ

แต่ไม่ใช่ว่าให้เราปล่อยปะละเลย เราก็ควรรักษาป้องกัน ทำความสะอาดก่อน ที่เขาจะมาอาศัยอยู่ด้วย

(สำหรับนักปฏิบัติ จะมีเรื่องมาทดสอบศีลของเราอยู่ตลอดเวลา) ถ้าเราศรัทธาและเชื่อมั่นในคำสอนของพระพุทธเจ้า เรื่องการรักษาศีลก็เป็นเรื่องปกติธรรมดา

หรือถ้าเราหลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ ก็ควรวางใจ ทำใจ หาอุบายวิธีที่จะทำให้บาปน้อยที่สุด 

ตกลงกลายเป็นผมแนะนำให้ทำบาปป่าวเนี่ย.. รู้สึกแปลกๆ แฮะ

แนะนำว่า ถ้าจะทำบาป ก็ให้ริดกิ่งไม้ครึ่งเดียวก่อน
ค่อยเป็นค่อยไปนะครับ เพราะกว่าเขาจะสร้างรังใหม่ได้ คงต้องใช้เวลา
แล้วหากมีนกอ่อน เขาก็ต้องใช้เวลาให้บินได้ก่อนนะครับ

ผมหละ ทั้งชีวิตร่อนเร่พเนจร รู้ซึ้งดีถึงความลำบากในการไม่มีที่อยู่
รู้สึกสงสาร นกพวกนี้เหมือนกันครับ

จะให้ดี หาทำรังให้มัน ที่ต้นไม้อื่น หรือเป็นที่สาธารณะก็ดีนะครับ
จริงๆ แล้วหากเป็นปัญหาเยอะ แจ้ง กทม ก้ได้ครับ

เขาน่าจะให้คำปรึกษาที่ดี คอืจับไปเลี้ยงรวมกันเป็นที่ๆ ไป

การจะไล่ที่อยู่สัตว์อื่น จะบอกว่าไม่บาปเลยก็ไม่ได้นะครับ
บางครั้งเราอยู่ในโลก ก็ต้องเลือกว่า จะทำหรือไม่
แต่หากเป้นพระอริยะแล้ว ท่านก็คงไม่ทำอะไร ท่านปล่อยให้เป็นไปตามกรรม
แม้แต่ปลวกขึ้นบ้าน คุณดังตฤณยังบอกว่า ยอมสร้างบ้านใหม่เลยดีกว่า

ต้องดูครับว่ามันเดือดร้อนแค่ไหน หากแค่สกปรก ก็คงต้องทน และทำความสะอาดอาทิตย์ละ 2-3 ครั้งก็พอ
บางทีเราก็ไปซีเรียส ต้องให้หน้าบ้านสะอาดทุกวัน ก็เลยหงุดหงิด

แต่หากมันจะมีปัญหาเรื่องเชื้อโรค เช่นส่งผลต่อชีวิตของลูกหลาน
อันนี้ก็คงต้องกำจัดนะครับ  บางทีก็ต้องทำบาป ยอมบาปเพื่อคนอื่น
เหมือนทหารที่ออกไปฆ่าคน ยอมบาปเพื่อรักษาชีวิตคนส่วนมากไว้

วิธีไล่ไม่ยากครับ หากจำเป็นคือ  ริดใบมันให้หมด  มันไม่มีร่มเงา นกมันก็ไม่เกาะครับ
แล้วไม่นานมันก็จะไปหาที่อื่นอยู่เอง  อาจดูรังที่ยังมีนกอ่อน ก็เหลือใบให้มันก่อน รอมันโตก่อน

หากไม่อยากบาปเลย ก็ต้องแผ่เมตตาอย่างเดียวครับ
อดทนไป  ที่มันมาเดือดร้อนเรานี่ ก็เพราะกรรมของเราทำเขาไว้นะครับ
อโหสิกรรมให้เขา แล้วก็ขออโหสิกรรม หากเคยไปทำความเดือดร้อนให้ใคร
เราอาจจะไปทำให้คนอื่นเดือดร้อนมาก่อน ไปทำวัด หรือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ให้สกปรกมาก่อนก็ได้นะครับ

ผมเอง ปลวกขึ้นบ้าน ยังฉีดยาเลยครับ แผ่เมตตาไม่ไหว แผ่ไม่ทัน
เพราะไม่งั้นซีดีธรรมะผมหลายหมื่นแผ่น คงเสียไปฟรีๆ  แล้วคงทำงานต่อไม่ได้
บาปส่งให้ผมเจ็บป่วย แต่ผมก็ยอม เพราะผมต้องการรักษาสื่อธรรมะไว้แจกคน
เพื่อช่วยคนอื่นให้ได้แนวคิด ได้เจอทางพ้นทุกข์  


สรุปนะครับ
ถ้าคุณจะไล่เขา มันไม่มีทางไม่บาปนะครับ ยกเว้นเขาจะไปเอง
แต่คุณต้องเลือกเอาว่า จะยอมบาปหรือไม่
หรือจะมีเมตตา ให้มันอาศัย

ถ้าเป็นผม ผมจะดีใจนะ คือ เหมือนเราได้โอกาสทำบุญให้ที่อยู่กับเขา
สกปรกบ้างอะไรบ้าง ก็มองในแง่ดี กวาดเอา ล้างเอา
หากหน้าบ้านไม่ใช่ถนนปูน ก็หากระถางต้นไม้ หาต้นไม้มาปลูกซะเลย

หากเยอะเกินไป ทนไม่ไหว ก็ค่อยๆ ริดใบทิ้งซะครึ่ง
พอมันอยู่กันเยอะไป มันก็จะย้ายไปที่อื่นเองหละครับ

ย้ำว่า  หากคิดว่าเป็นอันตรายเรื่องเชื้อโรค ก็พิจารณาให้ดี 
บางทีเราก็ต้องชั่งใจว่าจะทำบาปหรือไม่

คือเราไม่ใช่อริยะ ไม่ใช่นักบวช จะให้บริสุทธิืผุดผ่องหมดจดคงเป็นไปไม่ได้
ยกเว้นว่าเราอยากเป็นอริยะโดยไว ก็ต้องเว้นบาปทั้งปวงนะครับ
แต่อย่างที่บอก บางทีหลายอาชีพ ก็ต้องยอมทำบาปบ้างเพื่อประโยชน์ของคนอื่น
หรือชั่งน้ำหนักแล้ว ประโยชน์มากกว่าโทษ